geri

   Bir gece İskenderun'dan, bir tezkere ile şöyle bir haber geldi: "Antakya'da halk ve hükümet kuvvetleri çarpıştı. Silah teatisi devam ediyor. Tafsilat veremeyeceğim."

   Kanlı vukuat çıkmasını arzu etmiyorduk. Bundan çekinilmesini daima tavsiye ettik. Hatta bizden gelip silah isteyenlere şimdilik buna lüzum olmadığını, icap ederse Türk ordusunun işi hemen halledeceği cevabını veriyorduk. Bu muhtasar tezkere canımızı sıktı. Derhal hususi posta göndererek malumat istedik. Sabaha karşı şu tafsilat geldi: "Antakya'da Köprübaşı'ndan Ada'ya doğru giden bir çocuk kafilesine muhaliflerden Mehmet Adalı'nın evinden silah atılmış, bir iki çocuk saçma taneleriyle yaralanmış, çocukların feryatları ve silah sesleri işitilince halk o tarafa doğru hücum etmiş, kalabalık buradan başka istikamette diğer bir muhalifin evine (Mustafa Kuseyri Evi) doğru gelmiş ve ev taşlanmıştır. Evden kalabalık üzerine silah atıldığından karşılıklı silah teatisi başlamıştır. Fransız kumandanı zırhlı otomobiller, makineli tüfeklerle vaka mahalline gelmiş ve ev sahibi Halep'e kaçırılmıştır. Bu hadisede maalesef iki Türk genci şehit olmuştur.

devam