"Yalnız nutkun akisleri ve tesirleri matlup (istenilen) ise bunun için oraya kadar gitmeme lüzum yok. Oradaki arkadaşlarımızdan öğrenebiliriz. Eğer mabadi (arkası) gelecek bir ihtilal hareketi isteniyorsa gideyim. Bu takdirde nasıl yardım yapılacaktır" demem üzerine bunları "Vekille görüşünüz" cevabını verdi. Dahiliye Vekili Şükrü Kaya, henüz makamına gelmemişti, otele döndük. Biraz sonra Katib-i Umumi Hasan Rıza Soyak, otele geldi. Kendisiyle görüşürken evvelki akşam Atatürk'ün çok hiddetlendiğini: "Antakya, İskenderun için bana nutuk söylettiniz. Fakat ortada bir şey yok" diye etrafındakilere çıkıştığını, bunun için oraya giderek bir hareket yaratmak icap ettiğini söyledi. Fiili yardım ve müdahale yapılmasını rica ettim. Hasan Rıza Soyak: "Dahiliye Vekili ile görüştüğünüzde etraflıca konuşarak size yapabilecekleri yardımın şeklini tespit edin, Evvela Suriye intihabına (seçimine) iştirak etmemek (katılmamak) suretiyle başkaldırma vaziyeti ihdas edin (ortaya koyun). Bundan sonra bakalım cereyan neler gösterir. Ona göre hareket ederiz" diyerek iyi yolculuklar ve muvafakıyetler temennisiyle ayrıldı. O gün saat 4'te Dahiliye Vekili bizi kabul etti: "Git vaziyete hakim ol, bizim mutemedimiz olarak icap eden şekilde hareket et. Bizimle daima muhaberede bulun, yazacakların ne olursa olsun şahsen bana yaz. Gece gündüz en seri vasıtayla beni bulacaktır" direktifini verdi.

   Halep istikametinde giden tren o gün saat 6'da hareket edecekti. İstasyonda Celal Selçuk'un benimle beraber gideceğini öğrendim. Toprakkale'de Celal Halep yoluyla ben de Dörtyol tarikiyle gitmek üzere ayrıldık. Dörtyol'da vazifeli arkadaşlarıma gelişimin sebebini anlattım. Hudutta Aktepe nahiyesinde iskan edilmiş olan bir Kürt aşiretinin reisi Koço'nun kendilerine müracaatla Türkiye'den af dilediğini ve Suriyeliler aleyhinde emrimizde çalışacağını, bu teklifi bağlı oldukları Adana servisine bildirdiklerini, cevap beklemekte olduklarını söylediler. Mesaim dahiline(çalışmam içine) girecek bir mevzu olduğu için keyfiyeti Dörtyol kaymakamı vasıtasıyla şifre ile Dahiliye Vekili'ne bildirdik. Bu münasebetle geceyi Dörtyol 'da geçirdim. Ertesi gün akşama kadar cevabı bekledik. Tren saati geldiğinden cevabı almadan Dörtyol'dan ayrıldım. Geç vakit İskenderun'a yetiştim. İstasyonda polis pasaportumu aldı. Şahıslarını tanıdığım sivil polisler beni otel ve lokantada takip ettiler. Lokantada iki dostum beni görünce yanıma gelip: "Şimdi Durieux'un evinde briç oynuyorduk. İskenderun'a geldiğini telefonla bildirdiler. Antakya'da vaziyet iyi değildir. İki gün sonra intihap (seçim) var. Bir kısım arkadaşlarınızı Antakya'dan uzaklaştırdılar. Sen de birkaç gün Antakya'ya gitme" dedi.

   Bu havadisleri sizden öğreniyorum. Sizinle Türkler arasında ihtilaf olmasına esef duydum. İstanbul'dan hususi işlerim için geldim. Sizden burada doktorluk yapmış olduguma dair bir vesika alıp Halep'te Türk konsolosuna tasdik ettireceğim. Burayı terk etmeye karar verdiğim için buranın havadisleri artık beni fazla meşgul etmiyor" tarzında idarei kelam ettim.

   Gece bir iki arkadaşı görerek bunlardan malumat almaya çalıştım. Jandarmaların yolları tuttuklarını, kışladan askerlerin kamyonlarla meçhul semtlere gönderildiğini, Aktepe'ye Koço'yu görmeye giden arkadaşımız Bostan Mercan'la beraberindeki kolcu Edip'in jandarmalar tarafından yakalandığını, Edip'in tevkif edildiğini, Bostan Mercan'ın kahvesinin basılarak Türkiye'den gelen birinin arandığını ve Türklerin intihaba (seçime) iştirak etmeyeceklerini öğrendim. Ben Dörtyol'dan ayrıldıktan sonra Ankara'dan cevap gelmiş, bana yetiştirilmesi için İskenderun'da Bostan Mercan'a göndermişler. O da beni görmeden haberi Koço'ya yetiştirmeye istical (acele) etmiş. Ertesi sabah erkenden otele gelen arkadaşlarımız benimle Celal Selçuk'un hususi maksatla geldiğimizi, Celal'in Reyhanlı ve Antakya'da bunu alenen söylediğini, intihaba iştirak edilmemesi için çalışacağımızı, bir iki muhalifi görerek teyit eylediğini (doğruladığını) anlattılar. Tam o esnada otele doğru gelmekte olan Celal Selçuk'u polisler yakalayarak hükümet konağına doğru götürdüler. Bunun mahiyetini anlamak üzere otelden çıkıp hükümete doğru giderken bir polis dün akşam istasyonda alınan pasaportumu iade etti. Bana sorulmaksızın çıkış vizesi yapılmıştı. Antakya ile telefonla konuşmak istedim. Telefon dairesinde kimi istiyorsam onu Antakya'da resmi bir daireye çağıracaklarını, başka suretle konuşmak mümkün olmayacağını bildirdiler. Telgraf çekmeyi düşündüm. Telgrafımın delegasyon tarafından vize edilmedikçe çekilemeyeceğini beyan ettiler. Güya bu tedbirler umumi olarak intihap (seçim) için alınmıştı.