geri

   Hatay'da otoriteler arasında temas ve münasebetler normal şekilde devam ediyordu. Harbiye'de Devlet Reisi'ne tahsis edilen otel binasında Açıkalın ve Collet şerefine ayrı ayrı birer resmi ziyafet verdim, karşılıklı nutuklar teati edildi. Collet, nutkunda Hatay hükümetinin seri kararlar almakta olduğundan, devlet hayatında hissiyat ve heyecandan ziyade tecrübenin hakim kılınması lüzumundan bahsetti. Hatay'ın muvaffak olmasını samimi bir dost sıfatıyla temenni eylediğini söyledi. Bu sözler bizim için can sıkıcı olmuştu. Bir hafta evvel Ankara'dan dönen Açıkalın Ankara'daki Fransız sefırinin, bazı işlerde Hatay hükümetinin müşkülat çıkardığını, Hatay'daki Fransız otoritesinin bundan şikayetçi olduğunu kendisine söylediğini anlatmıştı. Müşkülat denilen şey, manda hükümetinin istediklerini Hatay hükümetinin yapmamasından ibaretti. Bir gün Collet Açıkalın'a benden şikayet etmiş, sık sık ziyaretime geldiği halde benim kendisine hiç gitmediğimi söylemişti. Bu beyanata bir hafta evvel ziyafette söylenen nutuk da eklenince Collet ile aramızda soğuk bir hava estiği anlaşılmıştı. Fransız otoritesiyle halledilmesi icap eden, bunun için de Collet ile görüşmemizi zaruri kılan daha birçok meselelerimiz vardı.

   Müteakip görüşmeleri Devlet Reisi bizzat yapmayı arzu etti. Collet'ye haber gönderildi. Birkaç defa vaki olan mülakattan sonra, işleri süratle intac edebilmek (sonuçlandırabilmek) bahanesiyle, Collet tekrar Başvekalet'e gelmeye başladı ve ilk gelişinde ziyafetteki nutkunun yanlış tefsir edilmiş olduğunu öğrenmekten teessür duyduğunu söyleyerek benden özür dilemeyi unutmadı. Ben de bu günlerde Madame Collet'ye bir ziyaret yapacağımı bildirince pek memnun oldu.