geri

   Hatay'dan harice seyahat edecek vatandaşlara verilecek pasaport ve hariçten Hatay'a gelecek kimselerin Hatay'a girmek için alacakları vize meselesi, halledilmesi zaruri bir iş olarak karşımıza çıktı. Milletler Cemiyeti'nin Hatay statüsünde Türkiye ve Fransa. devletleri Hatay devletinin garanı olarak gösterilmişti. Buna istinaden Hatay tabiiyetini taşıyanların hariçte bu iki devletin himayesine mazhar olmaları icap ederdi. Hatay Millet Meclisi'nden çıkan bir kanun, Hatay vatandaşına yabancı memleketlere seyahat isterse Hatay 'daki Türk konsolosundan Türk pasaportu veya Fransız konsolosundan Fransız pasaportu alabilmek hakkını tanıdı. Aynı kanun, Hatay'a gelecek kimseler için de giriş vizesi lazım olmadığına dair bir hüküm de ihtiva ediyordu (içeriyordu). Kanunun resmi ceridede intişarını müteakip (gazeteden yayımlanmasından sonra) dünyanın muhtelif memleketlerinden bahusus (özellikle) Almanya'dan çıkarılan Yahudilerden Hatay'a gelmek için müracaatlar yağdı. O sıralarda Romanya'dan çıkarılan Yahudilerden iki vapur dolusu muhacirin Akdenizde dolaşmakta ve iltica edecek memleket aramakta olduklarını gazeteler yazıyordu. Bunların giriş vizesi bulunmamasından istifade ederek İskenderun limanına geldikleri görüldü. Ancak bazı siyasi mülahazalarla muhacirlerin İskenderun'da karaya dahi çıkmalarına müsaade etmedik. Limanda kaldıkları iki gün müddetle kendilerine yiyecek, içecek göndermekle iktifa ettik (yetindik).

   Giriş vizesinin kaldırılmış olmasının tevlit ettiği (doğurduğu) mahzurları önleyebilmek için Hatay'a gelen ecnebilerin ikamet müddetlerini tahdit (sınırlama) ve kontrol etmekten başka çare kalmamıştı.